Тошкент шаҳридаги 22-сонли “Меҳрибонлик” уйида 4 ёшдан 18 ёшгача бўлган жами 133 нафар бола истиқомат қилади. Уларнинг ҳар бири ўзига яраша қобилиятли ва бетакрор, ҳар бирининг ўз феъл-атвори, ҳаётга бўлган нигоҳи ва келажак учун орзу-режалари бор. Дарҳақиқат, болаларнинг орасидаги энг кичик ёшдагиларнинг ҳам ҳаёт ҳақида тасаввури ва ўз фикри мавжуд. 15 ёшли Александра Солдатованинг айтишига қараганда “шунчаки, катталар ёш болаларни эшитмайди, ўсмирларни эса тушунмайдилар”.

Сашанинг мафтункор овози бор, чиройли қўшиқ айтади. Ўзбек ва рус тилларида баравар эркин гаплаша олади. Ҳар қанақа мавзудаги мулоқотда ўзига ишонади, чунки у кўп китоб ўқийди, зеҳни ўткир ва ўз таълимига беэътибор эмас. У вояга етмаганлар иши бўйича инспектор бўлишни орзу қилади.

– Сабаби болалар эътиборга муҳтож, унга йўл кўрсатишларини, тушунтиришларини истайди, - дея тушунтиради Александра. – Ўсмирларни тушуниш керак, кўп ҳолларда катталар уларни тушуна олмайди. Мен эса болалар билан ҳам, ўсмирлар билан ҳам яхши келишаман, мен уларни эшитаман улар ҳам менга ишонишади.

Ишонч, бу ерда, “Меҳрибонлик” уйида энг юқори қадрланадиган тушунчадир. Болаларнинг ишончини “катта” бўлганингиз учунгина қозонишингиз иложсиз. Боланинг ишончига кириш учун анчагина меҳнат қилиш зарур. Айтганча, болалар кимга чин дилдан ишониши дарров сезилади. Миллий гвардия қошидаги Болалар психологияси марказида бўлиб ўтган қайсидир тадбирда икки қиз Миллий гвардия офицери-психологи Светлана Прошкина атрофида айланиб, уни ойижон деб аташди. Капитан Прошкина ўн икки ёшга тўлган ўн нафар боланинг онаси бўлиши иложсиз – ахир капитаннинг ўзи ҳали ёш. Айтганча, кенг тарқалган стереотипдан фарқли ўлароқ, “Меҳрибонлик” уйи болалари ҳамма аёлларни ҳам она деб атайвермайдилар. Бу ердаги кўп ўғил-қизларнинг онаси бор, лекин баъзи сабаблар туфайли болани ўз оналаридан тортиб олишга тўғри келган...

Полинанинг ёши 17 да. Унинг тенгдошлари бу йил мактабни битиради, у эса 7 синфда ўқийди.

– Менинг онам жиддий бетоб, - деди Полина ва онасининг касаллги ҳақида гапириб берди.

«Агар истамасанг бу ҳақида ёзмайман» - дедим Полинага, у эса бошини сарак-сарак қилди.

– Йўқ-йўқ, мен қарши эмасман, ёзаверинг. Бу касалликку, бунда ҳеч кимнинг, айниқса онамнинг ҳеч қандай айби йўқ.

Кейинроқ Полина онаси касаллиги туфайли уни кўчага чиқармагани, ҳатто мактабга ҳам юбормаганини айтиб берди.

• Шу сабабли ҳам мактабга бориш имкони бўлмаган. Полина ҳозир эндигина 7 синфда ўқийди. У ақлли ва тиришқоқ ҳамда интизомли қиз. Агар Полина ҳам мактабга боришни ўз тенгдошлари билан бир вақтда бошлаганда ҳозир у 11-синфда аъло баҳоларга ўқиётган бўлар эди.

Полина мулине ипларидан билакузуклар тўқишни, қоғоздан буюмлар ясаш ва расм чизишни ёқтиради, айниқса, анимэ қаҳрамонларини маромига етказиб чизади. Светлана унинг расм альбомини томоша қилганини, Полина жуда қизиқ персонаж ва типажлар суратини чизишини айтиб ўтди.

– Унинг ўзига яраша чизиш техникаси ва услуби бор. Полина ҳақиқий ижодкор қиз.

Полина бухгалтер бўлиш ёки ўзини IT соҳасида синаб кўришни истайди. Бунинг учун эса компьютер технологияларини, инглиз ва немис тилларини эгаллаш зарур бўлади. Немис тили қизалоққа Германияга бориш орзусини амалга ошириш учун зарур, Полинанинг холаси ҳам у ерда яшайди.

– Бир марта Германияга борганмиз ва менга у ер жуда ҳам ёқди: тоза ва равон кўчалар, батартиб қурилган уйлар, одамлари ҳам сертабассум ва ҳушмуомала, - дея Полина ўз таассуротлари билан бўлишди. – Тез орада бизнинг меҳрибонлик уйимизда чет тиллари ва компьютер саводхонлиги бўйича тўгараклар очилишини ваъда қилишди. Интиқлик билан кутяпман. Унинг устига математикадан ҳам мавзуларга етиб олишим керак. Шундай экан режаларим жуда кўп.

(Давоми бор)